Marzenia się spełniają 🙂 Zamarzyło nam się spać w schronisku pod Łabskim Szczytem i zwiedzać jego okolice, i oto, zaledwie miesiąc później jesteśmy i chłoniemy klimat każdym porem skóry. Pogoda lepsza, światło magiczne, tylko czasu mało, ale nie można mieć wszystkiego i należy cieszyć się tym, czym obdarowuje nas los.

Lubimy zaprzyjaźniać się z wszelkiej maści zwierzyńcem, więc i tym razem nie mogło zabraknąć bratania się z sierściuchami 🙂

W tym świetle schronisko wygląda jeszcze piękniej…

Dosłownie parę kroków dzieli schronisko Pod Łabskim Szczytem od tajemniczej budowli, która okazuje się być radiowo-telewizyjną stacją przekaźnikową.

Widok piękny, nieprawdaż. Nie sądziliśmy, że widoczny na zdjęciu szlak, aż tak da nam się we znaki. W końcowym rozrachunku jednak warto było go pokonać 😀

May the Force be with you Luke 😉

Jak dobrze być zdobywcą 🙂

Mistrzowie drugiego planu trafiają się w najmniej oczekiwanych momentach

A co misie lubią najbardziej…

W długi weekend czerwcowy zawitaliśmy do Szklarskiej Poręby, a następnie Karpacza. Jednakże nie były to cele naszej wyprawy. Tam jedynie zostawiliśmy samochód, by objuczeni ciężkimi plecakami wspiąć się do karkonoskich schronisk.

Pierwszego dnia, od razu po przyjeździe, zaraz po wdrapaniu się z plecakami do miejsca pierwszego noclegu pomaszerowaliśmy na szlak i oto co zobaczyliśmy 😉

Wiadomo, szlaki same się nie zbudują. A w drodze powrotnej natknęliśmy się na miejsce, w którym zamarzyło nam się kiedyś przenocować – Schronisko Pod Łabskim Szczytem.

Następnego dnia opuściliśmy rejon Szklarskiej Poręby i pojechaliśmy do Karpacza. Marsz w góry zapoczątkował krótki postój na podziwianie świątyni Wang. Czyż nie jest piękna?

Tuż przed miejscem docelowym przysiedliśmy w gościnnych progach Samotni, by się najeść, napoić i nasycić oczy widokami…

W Strzesze Akademickiej moją uwagę przykuł niezwykłej urody piec kaflowy.

Resztę dni pobytu w Karkonoszach spędziliśmy w okolicy Strzechy Akademickiej.

Nowy przyjaciel, zakochał się w nas od pierwszego kęsa naszego śniadania 😉

Za to ta dziewczynka nas nie polubiła, zwłaszcza, gdy jej tata oddał nam ich miejsca, ponieważ już wychodzili…

Panorama na stronę czeską rozciągająca się z podejścia na Śnieżkę

Strzecha Akademicka

Śnieżka i „ufo” na jej szczycie

Samotnia

Kolejny upalny dzień spędzony na szwendaniu się tu i tam 😀

Salamandra jest okazem chronionym i rzadko występującym – dwa wyjazdy i napotkane 3 sztuki 😉

Schronisko na Luboniu Wielkim. Trochę przypomina mi japońskie pagody 🙂

Lansik 🙂

Jeszcze ostatnie foty z okna, tak żeby się spóźnić na autobus 🙂 Jednak Luboniowi Wielkiemu nie sposób się oprzeć 😉

Graffiti i dziwne instalacje artystyczne znalezione w Berlinie.

Zdjęcia wykonane podczas zwiedzania Berlina i poszukiwania tajskiej restauracji 🙂

Przecudny pojazd jednej z firm pocztowych operujących w Berlinie.

Bibeloty przed sklepem z chińskimi gadżetami

Zabytkowe BMW z dedykacją dla Arka 🙂 Deska rozdzielcza tego cuda była wykonana z litego drewna.

A to już cudo, które powstało po drugiej stronie muru.

Dość popularnym środkiem transportu w Berlinie są rowery, często też można natknąć się na riksze.

Wycieczkowicze na segwayach 😉

Holenderski wieczór panieński. Kobitki dość wcześnie rozpoczęły imprezę 😉

Symbol Berlina w sklepie „mydło i powidło”

Wreszcie dotarliśmy do tajskiej restauracji, gdzie oprócz spożycia wyśmienitych dań mieliśmy okazję być świadkami jak obsługa zaprosiła do środka mnichów, którzy odprawili jakieś modlitewne rytuały.

Podejrzane w sklepach i sklepowych witrynach.

„Pippi Langstrumpf” zrobiła karczemną awanturę na środku ulicy, a później strzeliła focha. Mina gościa bezcenna, zdaje się mówić „Ale o so kuwa chozi?” 😉

I wreszcie bardzo popularny w Berlinie środek transportu.

Ponoć każdy, kto choć trochę interesuje się fotografią i wybiera się do Berlina powinien odwiedzić tam dwa miejsca. Pierwszym z nich jest galeria fotografii Camera Work goszcząca w swych progach największe sławy fotografii. Trafiliśmy tam akurat na wystawę Patrick’a Demarchelier (nie znam go, ale zdjęcia piękne). W drugiej kolejności trzeba skierować swoje kroki do muzeum fotografii. Udało nam się tam zobaczyć ekspozycję poświęconą kontrowersyjnemu Helmutowi Newtonowi.

Jedna z prac Patrick’a Demarchelier, Pani chyba nie trzeba przedstawiać nikomu 🙂

Po obejrzeniu byliśmy lekko wygłodniali, gdyż wystawa składała się z dość niewielkiej liczby fotografii. Ale co zrobić, darmowa to nie można za bardzo wybrzydzać. Tym bardziej, że zdjęcia naprawdę robiły duże wrażenie 🙂

Następnie wyruszyliśmy na poszukiwanie wspomnianego wyżej muzeum fotografii. Jednakże pomyliliśmy drogę i trafiliśmy na nasz prawdziwy i zarazem główny cel tej wyprawy, czyli budkę z currywurst 😀 Tam Jacek popisał się doskonałą niemczyzną, a my „zdecydowaniem” jak kobiety w ciąży, czym rozbawiliśmy kolejkowiczów 😉

Zaspokoiwszy pierwszy głód udaliśmy się do muzeum fotografii. W drodze powrotnej każdy sprawdzał w mijanych witrynach, czy erotyka sącząca się z prac Newtona za bardzo nie potargała naszych ciuszków 😉

 

W lustrzanych odbiciach wszystko jawiło się ok, więc udaliśmy się na dalsze, już kompletnie luźne zwiedzanie berlińskich fyrtli.

W końcu trafiliśmy na coś, co tygryski lubią najbardziej, a mianowicie sklep z kategorii „mydło i powidło”. Tutaj proste, plastikowe pudełko potrafiło spowodować wybuch wielkiej radości 😀

– Ja tej, popatrz jakie fajoskie!

– A widziałeś to,  muszę to mieć! Kup mi, kup mi, kup, kup!

 

Kolejna porcja graffiti 🙂

Będąc na cyklu imprez z okazji otwarcia Bramy Poznania Interaktywnego Centrum Historii Ostrowa Tumskiego popełniłem parę fotek, które niniejszym przedstawiam. Był to już drugi test bojowy obiektywu 35mm 🙂

Lubię graffiti w związku z czym przedstawiam kilka znalezionych na poznańskim Chwaliszewie i Śródce 🙂